Kulinarna   książka bez zdjęć obrazujących polecane dania. Czy czasach kultury obrazkowej taka propozycja ma szansę powodzenia? Ci, co w Polsce kochają Włochy podjęli ryzyko i doprowadzili do wydania legendarnego, jak przekonuje informacja z okładki, dzieła sławnego gastronoma z Romanii. Włoską Sztukę Dobrego Gotowania po raz pierwszy wydano w 1891 roku i choć autor gotowania nie uczył się w żadnej szkole, to książka okrzyknięta została biblią kucharzy. Zaglądają do niej uznani szefowie kuchni, chłoną opowieści i przepisy. Pellegrino Artusi w swojej książce przedstawia prawie 800 propozycji. We wstępie przekonuje, że by zostać kucharzem wcale nie trzeba się urodzić w rondlu zamiast czepka.  Wystarcza pasja, skrupulatność i precyzja w wykonywaniu kolejnych czynności - pisze. On sam przede wszystkim kolekcjonował kulinarne przepisy. Zbierał je od zaprzyjaźnionych i przypadkowo spotkanych kobiet. Wyszukiwał receptury w nielicznych wówczas książkach kucharskich i opracowywał według swojego stylu. Nie narzekał na brak czasu oraz pieniędzy. Urodził się w bogatej rodzinie, miał 7 sióstr i ojca,który prowadził sklep kolonialny. Lubił literaturę i kuchnię. Mieszkał we Florencji, gdzie za własne pieniądze wydał, dedykowany dwóm kotom, z którymi mieszkał, zbiór prawie 500 przepisów.   Książka okazała się sukcesem, więc  Pellegrino Artusi drukował kolejne egzemplarze, za każdym razem uzupełniając przepisy. Książka miała aż 15 wydań, ostatnie ukazało się tuż przed jego śmiercią i zawierało 790 przepisów. I to ta wersja przez wiele następnych pożądana była i wciąż jest przez kucharzy na całym świecie.