Najpyszniejsze naleśniki są w Paryżu. W każdej uliczce można natknąć się na niewielkie stoiska z ogromnym wyborem crepsów. Mają konsytencję przezroczystego arkusza papieru. Są delikatne i uzupełnione rozmaitymi dodatkami. Najbardziej widowiskowo wyglądają te płonące, polane wcześniej odrobiną pomarańczowego likieru. Moja śniadaniowa wersja jest zdecydowanie spokojniejsza. Dzięki granatom i cytrynie bardzo orzeźwiająca i energicznie nastawiająca do czekającego nas dnia.
W oryginalnej wersji sos był otoczką dla polędwiczek wieprzowych, smakował mi tak bardzo, że szybko miałam ochotę na powtórkę. Gdy okazało się, że w moim sklepie został już tylko schab, wzięłam, co dawali, bo mięso przecież i tak miało być dodatkiem do tej aromatycznej marynaty. Sos jest gęstny, w kolorze karmelu przygaszonej brązem grzybów. Słodki i ostry zarazem zamienia mięso w kruche i soczyste jesienne danie.
Po raz pierwszy udało mi się kupić dynię butternut. Miałam na nią kilka pomysłów, nie wiedziałam od czego zacząć, zatem dynia leżała i czekała. Do momentu, aż odwiedziła mnie przyjaciółka ze Stanów. Zobaczyła u mnie w kuchni tą dynię i podsunęła mi właśnie ten przepis. Przy okazji spróbowałam po raz pierwszy zrobić risotto w nietradycyjny sposób. Pieczone risotto z dynią to od tej pory mój risottowy faworyt!
Kiedyś w jednej z wrocławskich restauracji razem ze znajomymi złożyliśmy zamównienie na gęsi pipek razy cztery. Pani była przekonana, że żartujemy. My byliśmy zdziwieni, bo lokal słynął z kuchni żydowskiej. A gęsi pipek, czy też raczej, jak pisze w swej ostatniej książce Piotr Bikont (Kuchnia Å»ydowska Balbiny Przepiórko) gęsi pipeks to w kuchni żydowskiej potrwa legendarna. O samą nazwę toczy się spór, bo w Polsce gęsi pipek to dwa różne dania. Na terenach dawanej Kongresówki gęsi pipek jest faszerowaną podrobami gęsią szyją, natomiast w Galicji podawany bywał w postaci gulaszu. Rozwiązanie podpowiada etymologia, bo w jidysz słowo pipek oznacza rurkę, co sugeruje, że była to nazwa to dla faszerowanej szyi. Ja mam wyjątkową słabość do podrobów i ku zniesmaczeniu wielu uwielbiam je pod każdą postacią. Mój gęsi pipek to gulasz z żołądków, który nasycony słodkością pieczonej cebuli i czosnku idealnie zaspokaja apetyt.
Drób ma dużo wiele wartości odżywczych, jest dietetyczny ( filet z kurczaka to zaledwie 100 kalorii), bogaty w cynk i białko, ale ma jedną wadę - mdły smak. Trzeba więc nadać mu wyrazistości. Ja często wybieram szpinak jako towarzystwo do filetów. Tutaj połączyłam tę parę w formę soczystych i kruchych roladek. W czasie pieczenia mięso puszcza sok, który rozgrzany miesza się z wyciekającym z wnętrza każdej porcji serem. Po przekrojeniu widać, jak liście szpinaku ułożyły się w przyjemne estetycznie fale.
Jeśli brakuje mi pomysłu na szybki obiad, wykorzystuję inspirację z kursu gotowania w Toskanii. Tam szef kuchni pokazał, jak za pomocą kilku dodatków można nijaki kawałek drobiu zamienić w sycący i aromatycznie soczysty posiłek. Filet przesiąknięty pomidorową salsą i ziołami można przygotować wcześniej, schować w lodówce i upiec tuż przed podaniem.
Nie jestem zwolennikiem panierek, bowiem zwykle są przesiąknięte tłuszczem. Dlatego zamiast smażyć na oleju, piekę w piekarniku. Wówczas panierka jest chrupiąca tak jak lubię, ale bez tłuszczu. Dodatkowo zastąpienie bułki tartej płatkami i razowym chlebem sprawia, że tak przygotowanego kurczaka mogę jeść niemalże bezkarnie.
