To już kolejny przepis na tartę z truskawkami . Tym razem w połączeniu z cytrynowym kremem. Jest krucha, delikatna, pyszna!
Tarta z truskawkami powstała spontanicznie, bowiem został mi kawałek kruchego ciasta (żal było wyrzucać) i żółtka po białej pavlovej.
Jeśli istnieje miłość od pierwszego smaku, to właśnie do tej tarty. Zakochałam się absolutnie, w kruchości słodyczy, uwiodła mnie maślana nuta i zachwyciły puszcząjace sok truskawki otulone płatkami migdałów. Niby banał, którego byłam pewna. Do czasu premierowej degustacji. Po niej mówię zdecydowane tak zarówno niecierpliwie wyciąganej wciąż zbyt gorącej wersji, jak i tej po nocy spędzonej w lodówce. Zachęcam Was i ostrzegam - nie będziecie w stanie się oprzeć.
Niepozorne i skromne w swej prostocie. Czerpiące z czerwcowych owoców. Zwyczajne ucierane ciasto, bez fanaberii, cierpliwego odmierzania. Truskawek dałam na oko, rabarbaru ciut mniej, żeby za kwaśno nie było. Czasem tego mi najbardziej trzeba. Słodyczy niewyszukanej. Takiej nieprzekombinowanej. Za to mocno sezonowej. Warto te dostępne od ręki dary natury wykorzystywać .
Ciasto popijane herbatą z różą pachnie domowo. Zapewnia dobry nastrój i spełnia kapryśne zachcianki. Lubię je nawet następnego dnia, przy porannej kawie. Budzi przyjemnie, tym swoim owocowym smakiem. Zachęcam do przekonania się :)
Sezon na rabarbar uważam za rozpoczęty :) Waniliowa tarta z rabarbarem to udoskonalony przepis na kruche ciasto z rabarbarem i truskawkami. Spód jest mniej kruszący się, dzięki czemu łatwiej nałożyć duży kawałek ciasta :) Wanilia dodana do rabarbaru i truskawek idealnie współgra z nimi. Jem właśnie kawałek tego ciasta i już myślę o kolejnym. Jak też o tym, co jeszcze zrobię z rabarbaru w najbliższym czasie :)
Ciasto wg tego przepisu można upiec w tradycyjnej prostokątnej formie na ciasto - wystarczy wszystkich składników. U mnie tym razem okrągła forma.
Wszystkie nagrody świata dla Francuzów za kruche ciasto. Taki pojawia się w mojej głowie postulat zawsze, gdy je piekę. Ci, którzy odwiedzają nas często, wiedzą, że mam do tartaletek z białą czekoladą niebywałą słabość:) Nie jestem pewna, czy recepturę tarty i tartaletek opracowano nad Sekwaną, niewątpliwie jednak tam zadbano o ich karierę. Paryskie cukiernie są dla mnie, jak eleganckie butki, w których wszystko mi pasuje:) W takich miejscach zachwycają detale, jakość, faktura i kształt. O niepowtarzalnym smaku nie wspominając.
Kruche ciasto z dobrego przepisu wychodzi zawsze, ja od lat jestem wierna wskazówkom Pierre Herme. Znalazłam je w słodkiej serii Larousse i bez obaw, czy ciasto wyjdzie czy nie (udaje się zawsze) - wykorzystuję w swoich wypiekach. Improwizuję za to z nadzieniami. Tę zimową niedzielę pozbawioną śniegu osłodziłam sobie białą czekoladą. Zarówno do delikatnych kruchych tartaletek, jak i pogody, pasuje wyśmienicie.
Jest jeden sekret dotyczący przygotowania kruchego ciasta. By było miękkie i delikatne nie należy go zbyt długo wyrabiać. W praktyce ta rada sprowadza się do tego, by jedynie połączyć składniki. Gdy dodamy do wymieszanej z masłem mąki jajka z cukrem, cukier wchłonie wodę i nie będzie ona łączyła glutenu ani skrobi. Dzięki temu ciasto nabiera pożądanej kruchości. Brzmi skomplikowanie? Zerknijcie na przepis i przekonajcie się, że nie trzeba być Francuzem albo przynajmniej skończyć rocznego szkolenia cukierniczego w Le Cordon Bleu, by upiec wyśmietnie tartaletki.
Cieszą mnie te święta. Lubię ich wiosenny powiew, optymizm, który niosą i tę przyjemną zapowiedź budzącej się przyrody. Po nich czekam na wysyp nowalijek, biegi o świcie, śniadanie jedzone na tarasie, niekończące się spacery. To zawsze jest dobry czas... Takiego Wam życzymy na Wielkanoc i po niej. A wcześniej zachęcamy do przygotowania się do świąt z nami. Mamy sporo dobrych przepisów:)
Odkąd pamiÄ™tam gotujÄ™ głównie z tego, co jest w lodówce. Oczywiście czasem kupujÄ™ składniki pod konkretny przepis, jednak zwykle czÄ™ść składników zostaje i trzeba sobie z nimi jakoś radzić. Mistrzami pod tym kątem są kucharze w Water&Wine, którzy wykorzystują wszystko i redukują odpadki do minimum. Tworzą przy tym sztukÄ™ kulinarną, której teraz może zasmakować każdy podczas organizowanych tam kolacji. Najbliższa kolacja degustacyjna już 12 maja.
To właśnie po spotkaniach w Drzewcach zdecydowałyśmy siÄ™ na cykl wpisów, w którym bÄ™dziemy siÄ™ dzielić z Wami naszymi sposobami jak nie marnować jedzenia.
Na początek wobec tego jajka, które znaleźć można w każdej kuchni i na dniach bÄ™dą używane w dużych ilościach. CzÄ™sto zadajecie nam pytania, co zrobić z żółtkami lub z białkami. Z okazji zbliżającej siÄ™ Wielkanocy zaczniemy od białek, bo podejrzewam, że właśnie ich zostanie Wam wiÄ™cej po świątecznych przygotowaniach.
15 sposobów na to, co zrobić z białkami
1. Zamrozić
To najprostszy sposób, gdy zostają Wam białka i nie macie czasu, ochoty czy możliwości, aby ich użyć. Wystarczy dać je do pojemnika (może być nawet umyty po jogurcie) i szczelnie przykryć (np. folią spożywczą). Nie zapomnijcie też podpisać, ile w środku jest białek, to pomoże Wam w przygotowaniu poniższych przepisów. Przed użyciem należy białka rozmrozić i doprowadzić do temperatury pokojowej.
Białka mogą być w zamrażarce ok. 3 miesiÄ™cy.
2. Ciasto na białkach
To ekspresowe ciasto z tym, co macie. Możecie dodać sezonowe owoce lub te, które włożyliście latem do zamrażarki.
Wystarczy 3 białka wymieszać trzepaczką z połową szklanki mleka. W drugiej misce wystarczy wymieszać 200g mąki z 1 płaską łyżeczką proszku do pieczenie, z otartą skórką z cytryny (lub z pomarańczy) i 100g masła. Teraz tylko dodaj białka z mlekiem i utrzyj szybko mikserem.Włóż ciasto do keksówki i na wierzch daj owoce. Zamiast owoców możesz dać do środka mak. Piecz 45 minut w 180 stopniach. Proste, prawda? Może Wam nawet zastąpić świąteczną babkÄ™, jeśli nie macie na nią czasu.
Szczegółowy przepis znajdziecie tutaj.
Jeśli macie bardzo dużo białek (12), wówczas zróbcie angel cake.
3. Ciasteczka kokosowe - bezglutenowe
To kolejny ekspresowy przepis. Powstał w mojej głowie naprÄ™dce, gdy zadzwoniła do mnie koleżanka z pytaniem, czy może wpaść na kawÄ™, bo jest w pobliżu. Oczywiście! Dopiero co skończyłam robić tiramisu na żółtkach, które potrzebowało czasu, aby siÄ™ przegryźć. Zostało w lodówce 5 białek. Wystarczy je ubić na sztywno ze szczyptą soli, z 4 łyżkami cukru (ja użyłam erytrol), a nastÄ™pnie wymieszać z 200g wiórków kokosowych. Nakładaj na blachÄ™ wyłożoną papierem do pieczenia za pomocą łyżeczki lub tak jak ja turlaj w dłoniach kuleczki. Piecz ok. 15 minut w 180 stopniach, aż lekko siÄ™ zarumienią. Jak bÄ™dą za mało słodkie, możesz posypać je cukrem pudrem lub zamiast 4 łyżek cukru dać 6.
4. Babeczki (koszyczki) kokosowe - bezglutenowe
W podobny sposób (ale nawet bez użycia miksera) możecie przygotować babeczki, które możecie wypełnić w dowolny sposób. Wystarczy 5 białek wymieszać z 200g wiórków kokosowych. Mokrą masą wypełnij foremki (posmarowane masłem lub olejem kokosowym), mocno wciskając, by dobrze wyklejone były boki i spód. Wstaw do piekarnika nagrzanego do 160 stopni i piecz przez 20 minut. Dokładny przepis znajdziecie tutaj i tutaj (z różnym wypełnieniem).
5. Omlet z samych białek
Wystarczy ubić białka ze szczyptą soli i wymieszać z łyżeczką mąki. W wersji na słono można dodać ulubione zioła. Podawać albo z owocami albo z warzywami. Najlepiej z tym, co zalega Wam w lodówce. Pyszny zarówno w wersji na słodko, jak i na słono.
6. Majonez z białek
Idealny na Wielkanoc, może być bazą do innych sosów. Wystarczy bowiem zmiksować go np. z natką pietruszki, liśćmi rzodkiewki, czy czosnkiem niedźwiedzim (wypatrujcie go lada moment!), by uzyskać majonez o piÄ™knym zielonym kolorze. Aby zrobić majonez na białkach, ubij na niskich obrotach 2 białka z łyżeczką soku z cytryny, z musztardą i szczyptą pieprzu a nastÄ™pnie podczas miksowania powoli wlewaj olej (około szklanki), aż majonez zgÄ™stnieje.
Jeśli ktoś myśli, że kuchnia francuska jest skomplikowana, niech zaprzyjaźni się z Davidem. Pracownik korporacji prawie dekadę temu rzucił przewidywalne życie w open space i zaczął gotować. Efektami pasji dzieli się na warsztatach, w telewizji i najnowszej książce.
Coś francuskiego to pełna koloru opowieść o miłości do jedzenia. Są w niej dziecięce wspomnienia, smaki poznawane w podróżach i przepisy zaostrzające apetyt. David Gaboriaud kuchnię francuską przedstawia w nonszalanckim stylu. Gotuje barwnie, czerpiąc z klasyki, ale nie ma w tym przesadnej wytworności. Jest za to sporo uwodzicielskiego uśmiechu i przekonania, że jedzenie jest ważne bez względu na miejsce i czas, który na nie mamy.
Przepisy są odzwierciedleniem charakteru autora. Wyjęte zostały ze konwencjonalnego porządku. Początek jest smakach dzieciństwa, które otwiera deska serów. Siedem francuskich klasyków podanych z dobrym chlebem, winem i konfiturami. To propozycja do ułożenia w kwadrans i serwowania według potrzeb. Może być daniem głównym albo pojawić się na stole tuż po nim. Autor jedynie sugeruje i zachęca do eksperymentów.
Mnie przekonał do cienkiej tarty z jabłkami, takiej pieczonej na gotowym cieście francuskim. Na zdjęciu do jej upieczenia zachęcają złocące się od karmelizowanego cukru owoce i pewność, że w tej prostocie jest wszystko, czego czasem trzeba na leniwe popołudnie. W rubryce z dzieciństwa są też między innymi biszkopty, magdalenki czy tartaletki z truskawkami.
Do deserów zresztą David wraca też w finale oferując cały rozdział im poświęcony. Tam pojawia się dużo czekolady, są naleśniki i ciasto z niespodzianką. Kucharz podróżuje w tej książce, jak w życiu. Opowiada więc o swoich smakach świata namawiając do smażenia frytek z polenty i zdradza, że marzy o mieszkaniu w Prowansji, którą podziwia za szacunek do kuchni. W swojej serwuje tapenadę z oliwek, grillowane śledzie i aioli z warzywami. Ja dałam się skusić na prowansalskie naleśniki z cieciorki obsypane tymiankiem.
Potem są jeszcze pomysły na ryby i owoce morza, a po nich kolacyjny francuski układ, czyli przystawki, dania główne i wspomniane desery. W tym pierwszym zachwyca mnie szpik kostny, o którym David pisze, że jest masłem bogów. W Polsce trudno go dostać, dawno temu wypadł z obiegu i trzeba mieć sztamę z zaufanym rzeźnikiem, żeby zorganizował pożądaną porcję. We Francji szpikiem karmią już małe dzieci, bo sporo w nim witamin, żelaza i kwasów omega 3. David go piecze klasycznie w piekarniku, doprawia płatkami soli, natką pietruszki i sokiem z cytryny.
Coś francuskiego jest z miłością, z pasją i ze smakiem. To książka nie tylko do gotowania, ale i poczytania. Dzięki niej pojawia się pokusa podróży do Francji. Książkę możecie ją kupić w dobrej cenie w internetowej księgarni BookMaster, do czego zachęcam.
Coś francuskiego
David Gaboriaud
Wydawnictwo Pascal, 2017
Powstrzymać się od ugryzienia chociażby kostki czekolady. Rzecz niemożliwa. Wzbraniać się przed miłością? Też nie ma sensu. Najlepiej pogodzić oba pragnienia i Walentynki spędzić w czekoladowo-sercowym duecie. Dajemy gwarancję satysfakcji i brak reklamacji. Nawet w drobnym wypieku można wyrazić duże uczucie. W miłości przecież o gesty chodzi. A te płynące prosto z kuchni rozgrzewają, jak czerwień i czekolada przywiązane do Walentynek.
Czekoladowe serca
Miękkie i wypełnione najlepiej gorzkimi kostkami. Dla równowagi wzbogacone cukrem. Można dodać im blasku oblewając rozgrzaną czekoladą. Owinięte w przezroczysty papier, przewiązane wstążką będą dobrym walentynkowym prezentem.
Mus czekoladowy z adwokatem
Mus do picia niekoniecznie we dwoje. Åagodzi smutki rozstania, dodaje uroku samotności. Nie ma co szukać pretekstu do jego zrobienia, bo zająć się trzeba wyszukaniem mocnej czekolady i delikatnym jej roztapianiem.
deser czekoladowy
Propozycja dla leniwych. I takich, którym truskawki z Hiszpanii nie przeszkadzają zimą. Co z tego, że nie są zbyt soczyste, jędrne albo słodkie. Wygląd mają kuszący, a w kieliszku z czekoladą są walentynkowo seksowne, jak trzeba.
tarta czekoladowa
Moje absolutne number one. Kocham ją miłością bezwzględną za kruchy spód i ciężki krem. Nie żałuję tej miłości ani czasu ani granatu. Smakowy wybuch namiętności.
czekoladki z malinami
Do ułożenia w pudełku i podarowania Waszej Walentynce. Z pamięcią o tym, że czekolada jest afrodyzjakiem. Jeśli szukacie miłosnych emocji, pikanterii można dodajcie sypiąc szczyptę chilli do musu z malin.
Bardzo uczuciowych Walentynek!
