Po Palermo trzeba włóczyć siÄ™ nieÅ›piesznie, gubić i odnajdywać – wyposażona w tÄ™ sugestiÄ™ kolegi- zaufaÅ‚am zmysÅ‚om i daÅ‚am siÄ™ uwieść nieustajÄ…cej ulicznej kulinarnej uczcie. Stolica Sycylii jest kolebkÄ… street food. Tu karmiÄ… w najmniej spodziewanym miejscu. Tuż obok niedbale rozrzuconych Å›mieci, na parkingu, który na kilka godzin zmienia siÄ™ w restauracyjny ogródek, na parterze z trudem trzymajÄ…cej pion kamienicy. Przy koÅ›ciele na targu, przed przystankiem i za niemal każdym rogiem. Serce Sycylii bije w rytm serwowanych daÅ„. Na przekÄ…skÄ™ obowiÄ…zkowo buÅ‚ka ze Å›ledzionÄ….
Na miejscu trzeba z pamięci wyrzucić wszystkie znane włoskie potrawy. Tu pizza nazywana sfincione jest niebywale gruba, najchętniej okraszona sardynkami lub anchois. Bułki obficie przekłada się cienko siekaną śledzioną i dopełnia aksamitną ricottą, trzeba ich szukać pod wdzięczną nazwą pani ca meusa. Albo ryżowe kule. Arancino z mięsem lub warzywami. Smażone w głębokiej oliwie. Ciężkie i sycące.
SycyliÄ™ kosztować trzeba koniecznie na sÅ‚odko. Nie tylko w porze deseru, bo ciepÅ‚y rogalik, z pomaraÅ„czowÄ…, nieco cierpkÄ… konfiturÄ… pozwala z przyjemnoÅ›ciÄ… rozpocząć dzieÅ„ przy porannej filiżance espresso. Potem lody. Zanim zdecydujecie o smakach, dowiecie siÄ™, że na Sycylii je wynaleziono:) I tylko tu nakÅ‚adane z takÄ… energiÄ… i sercem do…brioszki. Drożdżówka przeciÄ™ta zostaje na skos, a do Å›rodka trafiajÄ… wybrane smaki. Najlepiej pistacjowe, najlepiej ze sÅ‚awnych orzechów z Bronte na wschodzie wyspy.
W lodowej produkcji Włosi są mistrzami świata, ich gelato ma smak prawdziwej wanilii, czekolady czy limonki.
Popołudniowe cappuccino najpyszniej smakuje w towarzystwie cannolo. To krucha rurka z ricottą i wanilią, dumnie prezentowana w każdej cukierni. Kosztuje zaledwie euro i kusi nie tylko turystów.
Sycylia kusi rybnym targiem w niewielkiej Trapanii i tętniącym życiem centrum Palermo. Sprzedawca to aktor, który w rozumianym jedynie przez mieszkańców dialekcie wyśpiewuje zalety swojego produktu.
Czereśnie są soczyste, pomarańcze niewielkie, z nieco zaczerwienionym miąższem i słodkim sokiem. Cytryny pachną, jak najlepsze perfumy. Oliwki mięsiste, wyborne z migdałami. kapary zamknięte w półlitrowych słoikach. Oliwa w szklanych butelkach, zielona, aromatyczna, zachęcająca, by maczać w niej chrupką bagietkę.
Sycylia sprawiła mi kulinarną niespodziankę. Zaskoczyła swą odrębnością, pastą z anchois i pomidorami, roladkami z pieczonych sardynek. Wyspa dla turystów spragnionych emocji jest miejscem idealnym. Wbrew czarnym legendom nie należy jej się bać, tylko chłonąć z zachwytem niepowtarzalny klimat. W moim osobistym włoskim rankingu niepozorna, biedna Sycylia zdecydowanie wyprzedziła uporządkowaną, piękną Toskanię:)