Wypatrywałam ich niecierpliwie, czekałam stęskniona, dopytywałam sprzedawców. Ten weekend był łaskawy –  szparagi pojawiły się na targu.  Pan  ku mojemu jeszcze większemu zadowoleniu od razu zaproponował promocję. Dwa pęczki oddał za 16 zł(sprzedawał po 10 za pęczek). Moja tegoroczna premiera odbyła się w wersji zielonej. Najprościej jest podać je tradycyjnie z bułką albo masłem z odrobiną ziaren sezamu. To na początek. Potem można już zapiekać. Owinięte szynką parmeńską, która  w piekarniku nabiera przyjemnej chrupkości i delikatności, są doskonałą przystawką.

Składniki:

  • pęczek szparagów
  • kilka plastrów szynki parmeńskiej
  • kilka kropli oliwy
  • sól
  • świeży koperek

Szparagi dokładnie umyć i odłamać twarde części – ok  1/3. Związać gumką, bo łatwiej będzie je wyjąć  z wody. Wrzucić do osolonego wrzątku. Gotować  3 minuty.

Szparagi wyjąć z wody, poukładać po 3-4 obok siebie i każdą z części owinąć ciasno szynką. Włożyć do nacznia żaroodpornego wysmarowanego oliwą. Wierzch delikatnie skropić oliwą. Zapiekać w 170 stopniach przez 15 minut. Po wyjęciu posypać koperkiem.


PrzepisyPrzystawki
Author: Sylwia

Get Connected

    10 komentarzy

    • Sylwia says:

      Jest kilka możliwości. Bardziej wyrafinowana ze szpinakiem i serami. Świeży szpinak chwilę poddusić z czosnkiem na patelni, dodać śmietany. Potem ułożyć go na szparagach, wierzch posypać pokruszonymi serami, najlepiej ostrymi. W prostszej wersji możesz zamiast szynki do zawinięcia użyć plastrów sera, które, gdy się roztopią, stworzą coś w rodzaju sosu. Będzie kalorycznie:) Ja często robię też z masłem i sezamem. Ziarna wrzucam do bardzo gorącego masła i tym zalewam szparagi.

  1. karol woytyła says:

    O, mój Boże,
    nie dało się nie spróbować – taki prosty przepis, trudno naprawdę go popsuć. Co prawda spodziewałem się, że na koniec będzie jakis beszamel, albo zapiekany ser chociaż, albo przynaj,mniej jogurt z czosnkiem zamiast po prostu koperku… Staś nieco się ze mnie śmiał, że ja muszę mieć wszystko z serem i ciężkie… No dobra, poddałem się. Szybka robota. Czysta – nie było tony statków do zmywania. Szyneczka ładnie się ugotowała oblepiając szparagi. Nic sie nie rozpadło, wygladało smakowicie.

    Jedno czego żałuję – że mieliśmy tylko białe szparagi. Ich końce były nieco zdrewniałe.
    Wnioski:
    – kupować zielone szparagi albo;
    – kupić wysoki garnek do gotowania szparagów w pionie;
    – nie słuchać Stasia i zrobić następnym razem „cięższą” wersję (ciężar zbilansujemy winem)

    Przepis będę polecał z czystym sumieniem innym. Proste i wykwintne!

  2. Anka says:

    Dzięki za wegetariańską opcję:-) Będę próbować. A propos zielonych i białych, to w tym roku kupowałam tylko zielone i w zasadzie końcówek nie trzeba odcinać, wystarczy je obrać.

    • Sylwia says:

      Smacznego! Ja zielonych w ogole nie obieram, tylko odcinam te końcówki. Za to z białych ściągam wierzchnią warstwę, inaczej są zbyt łykowate. Niebawem pojawi się tu przepis na pyszny krem z białych szapargów na bazie mascaropone:)

  3. Justa says:

    Ja też wczoraj jadłam ;-)
    co prawda robił, mój cudowny współlokator, kumpel i mistrz patelni w jednym!
    Niebo w gębie!!!